Şafak Vakti’nin devamı..
1.bölüm …
Yanımdaydı,
sonsuza kadar diye söz vermişti. Kızım,meleğim,küçük tekmecim, nefes
alışlarını duyuyorum,nabzını,küçücük kalbini duyuyorum. Teslim
olmayacaktım savaşıyordum. Ama sanki yaşamıyordum kokusu yakıyor hala.
Jacob başımın belası, kızıma mühürlenen ahmak. Kızıma göz koyan benden
almak için elinden geleni yapacak bencil. Bugün üniversite için okula
gideceğiz. Yeni bir hayat başlıyor bizim için. Alice Reneesme’ye hala
defileye çıkar gibi kıyafetler giydirip fotoğraf çekiyor. Jasper
kıskanmıyor mu? Yoksa kıskanıyor da Alice’den mi korkuyor. Edward ahh
Edward vazgeçemedim gitti senden.
“Günaydın,aşkım” kulağıma fısıldadı
“Artık uyumuyorum. Senin gibi” dedim gülerek bir o kadar da alaycı bir sesle
“ Alışmam zaman alıcak.”
“Tamam,tamam”
Yavaşça
Reneesme’nin odasına yürüdüm kapıyı açtım. Bizi dinlediğini görünce
kendimi tutamadan gülmeye başladım. Gidip kucağıma aldım rüyasını
anlatıyordu. Ben , Edward ,Jake o olmasa olmaz zaten dimi doğru. Bende
bunu unutuyorum işte…
Hazırlandık…
Carlisle hastaneye gitmişti bile. Alice hazırlanınca bizde çıktık hala
arabayı hızlı kullanmasına alışamadım ama bende hızlı kullanıyordum
biliyorum… Alice okulla ilgili konuşup durdu. Ben de Edward’a bakarak
onu dinliyormuş gibi kafamı salladım.
“tamam mı?” Alice
“Efendim Alice” dedim
“Ah Bella beni dinler misin? “ Kızmıştı
“Özür dilerim” dedim
“neyse hemen kendine gel” dediğini yaptım. Kendimi topladım Jasper’ın yardımı sayesinde.
Arabadan inince Edward arkamdan geldi.
“hepsini öldürücem” şaşırdım
“ne? Ne saçmalıyorsun sen?” dedim
“senin
ne kadar güzel,çekici olduğunu düşünüyorlar dayanamıyorum” sesindeki
kızgın ifadeyi duyunca gülmeye başladım. Yaklaşıp dudaklarından çok kısa
bir an öptüm
“ üzgünüm ama sanırım treni kaçırdılar. Benim sahibim var. Ve bu onları çok üzücek üzüldüm şimdi” gülümsememi bastıramamıştım
“hımm.”
Yaklaştı ve nefesini yüzümde hissettim “ ama onlar anlamış gibi
bakmıyorlar ve düşünmüyorlar” dedi ve dudaklarıma yöneldi. Öpüşü
ateşliydi. Etrafımı alevler sarıyordu sanki. Uzun sürmüştü bendn
uzaklaşırken gülüyorduk.
“ şimdi ne düşünüyorlar” diye sordum
“ artık şanslarının olmadığını böyle bir bayanın böyle bir kazmayla nasıl çıktığını düşünüyorlar”
“ups.
Küçük bir sorun var ben seninle çıkmıyorum. Artık böyle bir şansım yok
seninle evlendim. Bunun üstüne bide kızımız var yani düşününce mantıklı
ol… Hem sana hangisi kazma dedi benim yanımda da diyebilir mi?”
“Tamam
tamam sustum tamam mı?”bakışlarını başka yöne çevirdi. Baktığı yeri
görünce sinirlendim. Karnına bir tane vurmamla beraber tekrar bana
bakmaya başladı.
“pardon
rahatsız mı ettim. İçine düşecektin. Düşmeden tutayım dedim iyi yapmış
mıyım?” hırıltıyla beraber ağzımdan dökülen sözler Emmet’i baya mutlu
etmişti sanırım. Kafamı ona çevirdim baktım. Sustu ve tekrar kafamı
çevirerek “evet “ dedim.
“sadece yüzüğüne takılmışlar bide benim parmaklarımı kontrol ediyorlardı.” Dedi sol elini kaldırıp.
“o
zaman görmelerine yardım edelim” sol elini aldım ve havaya kaldırdım
yanağıma değerken bende sol elindeki yüzüğü aldım ve yüzümü çizdi
diyerek söylenip kızların yanından geçtim. Söylediklerini
duyabiliyordum.
1.bölüm …
Yanımdaydı,
sonsuza kadar diye söz vermişti. Kızım,meleğim,küçük tekmecim, nefes
alışlarını duyuyorum,nabzını,küçücük kalbini duyuyorum. Teslim
olmayacaktım savaşıyordum. Ama sanki yaşamıyordum kokusu yakıyor hala.
Jacob başımın belası, kızıma mühürlenen ahmak. Kızıma göz koyan benden
almak için elinden geleni yapacak bencil. Bugün üniversite için okula
gideceğiz. Yeni bir hayat başlıyor bizim için. Alice Reneesme’ye hala
defileye çıkar gibi kıyafetler giydirip fotoğraf çekiyor. Jasper
kıskanmıyor mu? Yoksa kıskanıyor da Alice’den mi korkuyor. Edward ahh
Edward vazgeçemedim gitti senden.
“Günaydın,aşkım” kulağıma fısıldadı
“Artık uyumuyorum. Senin gibi” dedim gülerek bir o kadar da alaycı bir sesle
“ Alışmam zaman alıcak.”
“Tamam,tamam”
Yavaşça
Reneesme’nin odasına yürüdüm kapıyı açtım. Bizi dinlediğini görünce
kendimi tutamadan gülmeye başladım. Gidip kucağıma aldım rüyasını
anlatıyordu. Ben , Edward ,Jake o olmasa olmaz zaten dimi doğru. Bende
bunu unutuyorum işte…
Hazırlandık…
Carlisle hastaneye gitmişti bile. Alice hazırlanınca bizde çıktık hala
arabayı hızlı kullanmasına alışamadım ama bende hızlı kullanıyordum
biliyorum… Alice okulla ilgili konuşup durdu. Ben de Edward’a bakarak
onu dinliyormuş gibi kafamı salladım.
“tamam mı?” Alice
“Efendim Alice” dedim
“Ah Bella beni dinler misin? “ Kızmıştı
“Özür dilerim” dedim
“neyse hemen kendine gel” dediğini yaptım. Kendimi topladım Jasper’ın yardımı sayesinde.
Arabadan inince Edward arkamdan geldi.
“hepsini öldürücem” şaşırdım
“ne? Ne saçmalıyorsun sen?” dedim
“senin
ne kadar güzel,çekici olduğunu düşünüyorlar dayanamıyorum” sesindeki
kızgın ifadeyi duyunca gülmeye başladım. Yaklaşıp dudaklarından çok kısa
bir an öptüm
“ üzgünüm ama sanırım treni kaçırdılar. Benim sahibim var. Ve bu onları çok üzücek üzüldüm şimdi” gülümsememi bastıramamıştım
“hımm.”
Yaklaştı ve nefesini yüzümde hissettim “ ama onlar anlamış gibi
bakmıyorlar ve düşünmüyorlar” dedi ve dudaklarıma yöneldi. Öpüşü
ateşliydi. Etrafımı alevler sarıyordu sanki. Uzun sürmüştü bendn
uzaklaşırken gülüyorduk.
“ şimdi ne düşünüyorlar” diye sordum
“ artık şanslarının olmadığını böyle bir bayanın böyle bir kazmayla nasıl çıktığını düşünüyorlar”
“ups.
Küçük bir sorun var ben seninle çıkmıyorum. Artık böyle bir şansım yok
seninle evlendim. Bunun üstüne bide kızımız var yani düşününce mantıklı
ol… Hem sana hangisi kazma dedi benim yanımda da diyebilir mi?”
“Tamam
tamam sustum tamam mı?”bakışlarını başka yöne çevirdi. Baktığı yeri
görünce sinirlendim. Karnına bir tane vurmamla beraber tekrar bana
bakmaya başladı.
“pardon
rahatsız mı ettim. İçine düşecektin. Düşmeden tutayım dedim iyi yapmış
mıyım?” hırıltıyla beraber ağzımdan dökülen sözler Emmet’i baya mutlu
etmişti sanırım. Kafamı ona çevirdim baktım. Sustu ve tekrar kafamı
çevirerek “evet “ dedim.
“sadece yüzüğüne takılmışlar bide benim parmaklarımı kontrol ediyorlardı.” Dedi sol elini kaldırıp.
“o
zaman görmelerine yardım edelim” sol elini aldım ve havaya kaldırdım
yanağıma değerken bende sol elindeki yüzüğü aldım ve yüzümü çizdi
diyerek söylenip kızların yanından geçtim. Söylediklerini
duyabiliyordum.
